Fotoalbums van de grondgebondenluchtverdediging

Welkom op het informatiezoeksysteem van de grondgebondenluchtverdediging

01a-Zoeklicht opstellingen .jpg 01-1913 Zoeklicht RijssenMiniatuurafbeeldingen02-Zoeklicht 90 cm op dubbele mast-met dynamo Smit-Slikkerveer-legermuseum 01-1913 Zoeklicht RijssenMiniatuurafbeeldingen02-Zoeklicht 90 cm op dubbele mast-met dynamo Smit-Slikkerveer-legermuseum 01-1913 Zoeklicht RijssenMiniatuurafbeeldingen02-Zoeklicht 90 cm op dubbele mast-met dynamo Smit-Slikkerveer-legermuseum 01-1913 Zoeklicht RijssenMiniatuurafbeeldingen02-Zoeklicht 90 cm op dubbele mast-met dynamo Smit-Slikkerveer-legermuseum

Zoeklichten: opstellingen/werkwijze

Organisatorisch waren ze ingedeeld bij het 3e Regiment Genietroepen, de z.g. 'verlichtingstroepen'. Het regiment bestond uit enkele afdelingen, die op hun beurt weer uiteenvielen in drie of vier secties. In het veld stonden de secties, die ieder uit 4 zoeklichten bestonden, opgesteld in een ruit, waarbij de onderlinge afstand maximaal 2 km bedroeg.
Zoeklichten waren gekoppeld aan luisterapparatuur, deze leverden de beginwaarden voor het zoeklicht (breedtehoek en doelhoek).
In de meest waarschijnlijke aanvalsrichting werd het zogenaamde verkennende zoeklicht ingezet. Was het doel eenmaal gevonden dan werden de volgzoeklichten bijgeschakeld.
Van een luchtdoel dat op deze wijze in de lichtbundels 'gevangen' was werden afstand en hoogte berekend en de schietgegevens aan de vuurmonden verstrekt die met die gegevens meteen in de juiste richting stonden.

Laatste operationele inzet:

De laatste maal dat de zoeklichten operationeel werden ingezet was tijdens de watersnoodramp in 1953 in Zeeland.
Tijdens periode na de ramp leverden de zoeklichten van de zoeklichtenbatterijen van 921/922 Afdltlua uit Nijmegen verlichting in het rampgebied.

Bron: HCGLVD/Boek Verenigd op de grond-daadkrachtig in de lucht, pag 79.

English
Searchlights: setups/methods
Organizationally they were assigned to the 3rd Regiment of Engineers, the so-called 'enlightenment troops'. The regiment consisted of a few divisions, which in turn were divided into three or four sections. In the field, the sections, each consisting of 4 searchlights, were arranged in a glass pane, with a maximum distance of 2 km. Searchlights were linked to listening equipment, which provided the initial values for the searchlight (width angle and target angle). The so-called reconnaissance searchlight was deployed in the most probable direction of attack. Once the target had been found, the tracking searchlights were switched on. The distance and height of an air target that had been 'trapped' in the light beams in this way were calculated and the firing data provided to the cannons that were immediately in the right direction with that data. Last operational deployment: The last time the searchlights were used operationally was during the flood disaster in Zeeland in 1953. During the period after the disaster, the searchlights of the searchlight batteries of 921/922 Afdltlua from Nijmegen provided lighting in the disaster area.

Source: HCGLVD/Book United on the ground-decisive in the air, page 79.